ارتباط با امام زمان ( عج الله وتعالی فرجه الشریف ) در عصر غیبت

سید اسدالله حسینی    
چکیده: 
  مسئله ارتباط با امام زمان(عج) در عصر غیبت، یکی از مهترین موضوعات در بحث مهدویت است، که در این مقاله باتوجه به روایات معصومین.  حوزه، خفای عنوان و خفای شخص مورد پی جوی قرار گرفته و دیدگاه دانشمندان امامیه نسبت به هردو نظریه باادله بیان شده. نگارنده در این نوشتار تلاش کرده که به بعد عقلی قضیه اشاره کرده و به چگونگی تشرف و نقد و بررسی روایات که دال برعدم تشرف دارند بپردازد. در بارۀ ضرورت این تحقیق می‌توان به این مسئله اشاره نمود که جامعه با این سؤال مواجه است که آیا تشرف در عصر غیبت کبری ممکن است؟ اگر پاسخ منفی باشد پس چگونه حجت خدا سبب فیض خواهد بود؟ اگر ارتباطی بین مردم و حجت خدا وجود نداشته باشد چگونه از وی بهره می‌برند؟ پاسخ به این پرسشها را می‌توان بعنوان ضرورت طرح این بحث عنوان مود و می‌توان گفت که اولا: تشرف عصر غیبت برای عده_ای که اهلیت دارند ممکن است. ثانیا: بسیاری از علما شیعه پاسخ سؤالات علمی خودشان را خود حضرت دیافت می‌کرده است. در نهایت نگارنده به این نتیجه دست یافته است که ملاقات امام زمان و در دسترس بودن حضرت نظریه حق و مطابق با روایات معصومین است و برای نظریه انکار مطلق ملاقات امام دلیل قابل قبول وجود ندارد. 
 کلید واژه‌ها: امام زمان، ارتباط، عصر غیبت.