دیدگاه علمای شیعه، سنی و وهابی درباره توسل به ائمه(ع) و اولیاء الهی(ع) و اشکالات وارده بر آن

سید مهدی نقوی

کارشناس ارشد رشته ادیان ابراهیمی، مجتمع حکمت و مطالعات ادیان، جامعة المصطفی(ع) العالمیه، قم.
چکیده
نوشتار پیش رو به تحلیل و بررسی یکی دیگر از با ارزشمندترین و اساسی‌‌ترین دستورات و فرامین الهی به نام «توسل» پرداخته که عبارت است از: «یابیدن و انتخاب کردن وسیله، جهت تقرب و نزدیکی و رسیدن به خواسته‌ها و آرزوهای معنوی و مادی، به خداوند»، که از مصادیق بارز این وسیله، اولیاء الله و انبیای الهی است. آیات بسیار، روایات متواتر و سیرة مسلمین، به خوبی و روشنی توسل را مورد تأیید و تصدیق قرار داده است. به گونه‌‌‌‌ای که جامعة اسلامی از صدر اسلام تا امروز در توسل (خصوصاً به اولیاء الله)، نه تنها هیچ‌‌گونه شک و تردیدی از خود نشان نداده‌‌اند، بلکه اتفاق نظر داشته و دارند. مگر تعداد بسیار اندک و قلیلی از مسلمان نماها، بنام سلفی‌‌ها و وهابی‌‌ها که در اثر جهل و نادانی یا کینه و نفرت از اهلبیت(ع) توسل را یک نوع شرک و انحراف و معتقدان آن را مشرک و مهدورالدم می‌‌دانند؛ از همین رو این گروه اشکالاتی را مطرح کرده‌‌اند که با پاسخهای متقن، مستدل و منطقی مواجه شده‌‌اند. 
 کلید واژها

دیدگاه، علماء، توسل، شیعه، سلفی، وهابی