مرتکب کبیره از دیدگاه مذاهب کلامی شیعه
محمد زمان عارفی
(فارغ التحصیل ارشد فقه وحقوق قضایی جامعه المصطفی العالمیه.
mhmdzmanarfy6@gmail.com)
سیدمحمد علی موسوی
(کارشناسی ارشد فقه و حقوق قضایی، جامعة المصطفی العالمیه
aim498706@gmail.com)
چکیده
ازدیرزمان گناهان به کبیره و صغیره تقسیم گردیده است. بحث پیرامون شناخت ماهیت واحکام گناهان کبیره وتعیین ضابطه برای تشخیص آن برای ترتب آثارکلامی واعتقادی ازاهمیّـت خاصی برخوردار است. بدیهی است که سکوت دانشمندان اعتقادی وکلامی به سبب ابهامات که در انطباق برخی مسائل اعتقادی وجود دارد، منجر به چالش‌هایی درعصر جدید شده ونیاز این موضوع را به برسی وتحقیق، مبرهن می‌سازد، روش تحقیق پیش رو توصیفی- تحلیلی بوده و اندیشمندان امامیه: به این نتیجه رسیده‌اند: نه مثل اسماعیلیه در صورت که از ولایت دور نشود ولو گناه هم بکند مطلقا، مؤمن گفت و نه مثل زیدیه: به‌طور صریح قائل به منزلی بین این دو امر «کفروایمان» شدبلکه لازم است مؤمنان مرتکب کبیره را مؤمنانی فاسق، در نظرگرفت که باید تلاش نمایند تا عدالت از دست رفته خود را بازیابند که در این صورت، می‌توانند به بهشت راه یابند.
واژگان کلیدی: توبه، مرتکب کبیره، اشتراک، افتراق، مذاهب کلامی شیعه،
