عوامل ارتکاب جرم کلاهبرداری و راههای پیشگیری از آن، از نظر جرم شناسی
محمد عطایی
(ارشد حقوق جزا وجرم شناسی ، جامعۀ المصطفی العالمیه، قم mdataai1401@gmail.com)
چکیده
جرم یقه سفید در اشارات حقوقی و قانونی دلالت بر سوءاستفاده افراد بلندپایه از موقعیت و مقام خود است که بیشتر با جرایم مالی همراهاست. این نظریه نخستین بار در مبحث جرمشناسی توسط جرمشناس آمریکایی ادوین ساترلند در دهه ۵۰ میلادی مطرحشد. بر اساس تفکرات وی جرمهای یقه سفید بیانگر فعالیتهای غیرقانونی است که از اشخاص سرشناس و درخور احترام صوری و طبقه بالاتر جامعه سر میزند. شغل و موقعیت اجتماعی و اشرافی این دسته از جنایتکاران ایجاب میکند که مانند طبقه ممتاز جامعه بهترین و گرانبهاترین لباس با یقه سفید بر تن پوشند و صورت ظاهرشان موجب شود تا مردم به آنها گمان بد نبرند و چپاول و غارتگری را دونشان انگارند. کلاهبرداران از زمره مجرمین یقه سفید هستند که با سوء استفاده از موقعیت و نفوذ اداری خود مرتکب جرایم سودآور غیرخشن میشوند. در این راستا قانونگذار در ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا و اختلاس و کلاهبرداری مصوب۱۳۶۷ به جرم انگاری آن پرداخته است و در این مقاله به بررسی ارکان این بزه و دیدگاه مقنن در قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹و سپس با توجه به نظریههای جرم شناسی از قبیل نظریه فشار مرتون به بررسی علل و عوامل ارتکاب بزه کلاهبرداری و همچنین ارائه راهکارهایی برای پیشگیری از این جرم مانند پیشگیری وضعی در جامعه ایران پرداخته میشود.
واژگان کلیدی:
کلاهبرداری، وسایل متقلبانه، پیشگیری از جرم، جرم یقه سفید، جرم اقتصادی.